ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜΟΝ 311/2025 ΑΠΟΦΑΣΗΣ
Με ιδιαίτερη χαρά ανακοινώνουμε την επιτυχή έκβαση της υπόθεσης που χειρίστηκε το γραφείο μας, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κέρκυρας, με την απόφαση 311/2025, η οποία δικαιώνει τους εντολείς μας και ακυρώνει την έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης που είχε εκδοθεί εις βάρος τους.
Στην εν λόγω υπόθεση, κρίθηκε μεταξύ άλλων, ότι «από το άρθρο 927 εδ. α’ ΚΠολΔ που ορίζει ότι “Η αναγκαστική εκτέλεση γίνεται με επιμέλεια εκείνου που έχει δικαίωμα να την ενεργήσει, ο οποίος δίνει, επάνω στο απόγραφο, τη σχετική εντολή σε ορισμένο δικαστικό επιμελητή και ορίζει τον τρόπο και αν είναι δυνατό και τα αντικείμενα επάνω στα οποία θα γίνει η εκτέλεση”, προκύπτει ότι η έναρξη της κύριας διαδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης προϋποθέτει αίτηση αυτού που δικαιούται να την επισπεύσει προς τα αρμόδια κρατικά όργανα (μετά από τήρηση εκ μέρους του της προδικασίας του προηγούμενου άρθρου 926), η οποία αποκαλείται εντολή ή, συχνά στην πράξη, παραγγελία – προς εκτέλεση, τα οποία και εντέλλονται να την πραγματώσουν. Κατά τον χρόνο παροχής της εντολής προς εκτέλεση έχει ήδη επιδοθεί αντίγραφο του απογράφου με επιταγή προς εκτέλεση στον καθ’ ου και συνεπώς η δόση της προς εκτέλεση εντολής γίνεται πλέον στο ίδιο το απόγραφο, το οποίο συμπληρωμένο με το τυπικό της εντολής παραδίδεται στον δικαστικό επιμελητή. Ο έγγραφος τύπος είναι πανηγυρικός και δεν μπορεί να δοθεί εντολή προς εκτέλεση με ίδιο, αυτοτελές έγγραφο (Β. Βαθρακοκοίλης, ΕρΝομΚΠολΔ τομ. Ε σελ. 320). Εντολή που παρέχεται χωρίς τον εν λόγω έγγραφο τύπο είναι ανυπόστατη (Β. Βαθρακοκοίλης, ΕρΝομΚΠολΔ τομ. Ε σελ. 320, Ν. Νίκας, Δίκαιο Αναγκαστικής Εκτελέσεως, τομ. 1, 2η εκδ. 2017 σελ. 517, ΕφΚρητ 90/1995, ΕλλΔνη 1995. 1297-1998). Επιχείρηση πράξεων εκτέλεσης χωρίς ύπαρξη εντολής ή χωρίς τήρηση του εν λόγω έγγραφου τύπου προκαλεί ακυρότητα, που απαγγέλλεται ανεξάρτητα από τη συνδρομή του στοιχείου της βλάβης (Β. Βαθρακοκοίλης, ΕρΝομΚΠολΔ τομ. Ε σελ. 325, Π. Γέσιου-Φαλτσή, Δίκαιο Αναγκαστικής Εκτελέσεως, παρ. 31 αριθ. 5 και παρ. 11 αριθ. 2, Σπυριδάκης, Ι., Αναγκαστική Εκτέλεση, 2018, σελ. 59, 60, αντίθετα ότι απαιτείται βλάβη Κεραμεύς/Κονδύλης/Νίκας [- Μάζης], Ερμηνεία ΚΠολΔ, Αναγκαστική εκτέλεση, 2η εκδ. 2021, υπό άρθρο 927 αρ. 2, ΑΠ 610/1974, ΝοΒ 1975.166, ΑΠ 198/1985, ΕλλΔνη 1985. 460, Μπρίνιας, παρ. 133 και 134 IV. Κατά τον Ν. Νίκα, Δίκαιο Αναγκαστικής Εκτελέσεως, τομ. 1, 2η εκδ. 2017 σελ. 517, η βλάβη αυτή είναι αυταπόδεικτη). Με βάση τα παραπάνω εφ’ όσον από το προσκομιζόμενο ακριβές αντίγραφο του εκτελεστού τίτλου προκύπτει ότι η εντολή προς εκτέλεση δεν έχει αναγραφεί επάνω στο απόγραφο, αλλά σε ίδιο, αυτοτελές έγγραφο, τότε η εντολή προς εκτέλεση είναι ανυπόστατη και επομένως η ερειδόμενη σε αυτήν έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης είναι άκυρη και μάλιστα ανεξάρτητα από δικονομική βλάβη, η οποία πάντως είναι αυταπόδεικτη (βλ. Σ. Πανταζόπουλο, Αναγκαστική Εκτέλεση, 2η εκδ., 2022, σελ. 187).
Συνεπώς, το δικαστήριο κρίνοντας ως ορισμένο και νόμιμο το αίτημα του ως άνω λόγου ανακοπής, ακύρωσε την επισπευδόμενη εκτέλεση δικαιώνοντας τους εντολείς μας.
Η επιτυχία αυτή αποτελεί απόδειξη της ικανότητας μας να αναλύουμε σε βάθος κάθε νομική διάσταση και να εντοπίζουμε κρίσιμα δικονομικά λάθη, τα οποία μπορούν να ανατρέψουν μια αναγκαστική εκτέλεση. Μέσα από τη σθεναρή και καλά τεκμηριωμένη υπεράσπιση, καταφέραμε να προστατεύσουμε τους εντολείς μας και να διασφαλίσουμε την ορθή εφαρμογή των νομικών διαδικασιών.
Η αφοσίωσή μας στα συμφέροντα των εντολέων μας και η στρατηγική μας προσέγγιση αποτελούν την αιχμή της επιτυχίας μας. Κάθε επιτυχία ενισχύει τη δέσμευσή μας για συνεχόμενη και αποτελεσματική προστασία των συμφερόντων σας, πάντα με σεβασμό στους κανόνες του δικαίου και την αξία της δικαιοσύνης.
